İlk Doğum Günün

Dün gece 17 şehit verdik kızım... Dün senin doğum günündü. Kutladık, eğlendik kendimizce, ama neşemiz kursağımızda kaldı haberi alınca. Ümitlerimizi, yarınlara olan güvenimizi çürüten bir ülkede yaşıyoruz ne yazık ki..

Ne zamandır aklımdaydı sana özel bir günlük tutmak, ileride okuyup bazen sana olan sevgimi anlayabileceğin, bazen ders alabileceğin, bazen de sen küçükken neler yaşadığımızı öğrenebileceğin bir günlük.

Bu arada ilk sayfada aklımda kalan ilklerini yazayım önce:

Doğduğunda 3.670 kiloydun. 52cm'din. 6 Eylül 2014 Cumartesi Saat 15:10'du ama 15:15 diye kaydettiler. Karadeniz Özel Hastanesi'nde normal doğum yaptım. Doğumum zor oldu. 3 ebe üstüme abandı doğumda, vakumla çekmek zorunda kaldılar seni. O yüzden 4 gün küvezde kaldın. Seni ilk gördüğümde babanın uykudan kalkmış asabi suratını andırdın bana, bir de Cem amcanın oğlu Aras'ı :) Daha çok erkek gibiydin yani. büyüdükçe suratının güzelliği meydana çıkmaya başladı. Sen küvezdeyken bizi eve yolladılar. Her gün gittim yanına tabi. Seni ilk kucağıma alıp emzirdiğimdeki duyguyu sana anlatmam mümkün değil. Sesimi ilk duyduğunda gülümsedin bana, gözlerin yumuktu açıp baktın ve gülümsedin. O anı beynime öyle bir kazıdım ki... Seni bırakmak çok kötü geldi ama neyse ki çabuk aldık seni evimize. Ben 20 güne yakın yürüyemedim doğru düzgün. 5-6 ay boyunca da kemiklerim ötüyordu oturunca. Ama sen kısa sürede toparladın. Biraz sararınca çok korkmuştuk ama şükür ki sarılığa çevirmedi. Beşiğine beyaz ışık aldık. Geceler boyu uykusuz kaldım, gözlerimin altı mosmor gezdim günlerce. Ama senin cennet kokun unutturdu her şeyi. 40'ın çıkana kadar neredeyse her gün yıkadık seni tuzlu, ıhlamurlu sularla. Büyüdükçe ballandın :) Keşke ilk günlerinden beri yazsaydım bu yazıları ama fırsatım olmadı yavrum.

İlk dişin 2 Şubat 2015'te çıktı. 7 aylık sürünmeye başladın sağ kolunun üstüne, komando misali :) sürünerek her yere çok güzel gittiğin için emeklemen biraz geç oldu. 9 aylık da normal emeklemeye başladın. 1 yaşına 1 hafta kala da bir kaç adım atmaya başladın. Tamamen yürümen yakındır yani :) Şimdi bir kaç adım atıp totonun üstüne düşüyorsun :) 10 aylık olana kadar hiç ayrılmadım senden. Çalışmadım. Ama hayat şartları bebeğim... senin geleceğin için çalışıyoruz. 10 aylıkken sen, işe başladım. Şimdi akşam olana kadar zor sabrediyorum hasretine.

Doğum günün için sana bir video hazırladım.

Dayın sana 3 tekerli bi bisiklet alıp yolladı. Bayıldın :) Baban da sana bi broş almak istiyor, ilk yaş günü hediyem diye ilerde hatıra niyetine kullanabileceğin, ama henüz beğenemedik bi şey :)

Bugün de babaannenlerle gidip aşı oldun 3 tane. Yanında olamadığım her an nasıl yakıyor içimi bilemezsin.

Geçen hafta 5. hastalık denen bir hastalık geçirdin. Deride kırmızı lekeler olan, yalancı su çiçeği denen bir hastalık. Şükür ki çabuk geçti döküntün, çok belli olmuyor soldu lekelerin. Bir yandan da gripsin ve kötü öksürüyorsun. burnun tıkalı olduğu için nefes almakta zorlanıyorsun geceleri. bu da beni çok üzüyor. ama yakında geçecek inşallah.

Sabahları 7'de alarm kurmuş gibi uyanıyorsun benle. İşe gidene kadar seninle az da olsa hem oynayıp hem de hazırlanmaya çalışıyorum.

Anne, baba, amca (aaca), dayı, gel, burada, nerede, mama, meme, bir ve Nein demeyi öğrendin :) köpeğe a a, ördeğe vik vik, suya ahhh, ata dıgı dıgı, bi de yaraya fuff diyorsun :) kulağını ağzını burnunu gözlerini saçını dilini bir de memişlerini göstermeyi öğrendin :) maskaranın önde gidenisin yani :D

Ben 7 yaşında babamı, 9 yaşında annemi kaybettim kızım, hayat bu, ne getireceği belli değil, Allah senin acını bana yaşatmasın. Allah bana ömür verse de senin yuvanı kurup mutlu olduğun günleri görene kadar yaşasam. Bana çocukluğumu ve ailemle olan günlerimi anlatan kimse olmadı, o yüzden sana bi hatıra bırakmak istedim bu günlükle.

keşke benim annem de yazsaymış bir deftere böyle, ben de okusaymışım. Tek dileğim mutlu, sağlıklı bize ve ülkene hayırlı bir evlat olman güzel yavrum.

bugünlük bu kadar yeter sanırım.

#kids #summer #çocuk #doğumgünü #blog #annelik #yavru #bebeğim #hediye #video