BİRAZ KARAMSARIM BU ARALAR
- selmin61
- 8 Eyl 2015
- 3 dakikada okunur
Canım yavrum,
Dün gece beni hiç uyutmadın yine. Ara ara ateşin çıktı hafiften, boğazındaki balgam yüzünden de iyi nefes alamıyorsun. Kıyamıyorum sana. Yarım saatte bir uyanıp uyanıp sabahı sabah ettik. Uyandıkça da ellerini uzatıp "geh" diyerek seni kucağıma almam için mızmızlanıp durdun. Alıp göğsüme yatırınca problem yok, ama ben de uyuyup seni düşürürüm korkusuyla dalamıyorum uykuya. Şimdilik henüz evimize geçemediğimiz için yatağımız biraz dar. Babanla zor sığıyoruz zaten, seni de aramıza koyunca bunalıyorsun. Ama evimize geçince bol bol yatacaksın bizimle merak etme, "alışır" diyenlere aldırmayacağım. Senin huzurundan önemli değil ya. Ben anneme doyamadım, sen doy.
Ülkemiz zor günler yaşıyor kızım. Artık kim haklı kim haksız inan benim tartışacak halim kalmadı. Kim haklıysa, bu işi kim düzeltebiliyorsa düzeltsin yeter ki. Pkk kirli oyunlarına devam ediyor. Bombalar patlıyor, gencecik canlar toprağa giriyor, her gün acılı şehit analarının videoları geliyor. Yürek dayanmıyor. Ciğerim şişti okuya okuya, izleye izleye. Burada sana siyaset yapamam. Sadece büyük kaygılarım var gidişattan.
Ortaokuldayken benim sınıf öğretmenim olan Yasemin Çiçek Yurdabakan, tam da dile getirmek istediğim şu sözleri paylaşmış:
"Paylaşımları görünce olabilecek daha kötü şeyler için endişem artıyor, uğraşmamız gereken terör sorunu yanında onun uzantısı biçiminde oluşturulmaya çalışılan bir kardeş kavgası bir iç savaş çabası var...."kana kan, intikam.."diyerek Kürt kardeşlerimizin iş yerlerine, kendilerine saldırı, tekbir sesleriyle parti binalarını işgal edip tabela indirerek intikam aldığını düşünerek bundan haz almak....tehlikeli bir gidiş ve özellikle yapılmak istenen şey...herkesin kendi adaletini! sağlamaya çalıştığı ülke hepimiz için cehennem olur....asıl problemimiz olan terörden uzaklaşarak sözüm ona intikam adına gözümüzü kardeşimize diktik!! Eli kalem yada klavye tutan herkes tarihi bir sorumluluk altındadır.... Paylaştıklarımıza yazdıklarımıza dikkat etmek zorundayız....kul hakkı konusunda hassas olan bir dinin mensupları olarak yazıp çizdiklerimizle, sözün şehvetine kapılarak yaptığımız paylaşımlarla gelecek nesillerin hakkına giriyoruz, kimseyi cehenneme dönmüş bir ülkede yaşatmaya hakkımız yok; ayıptır, yazıktır, günahtır...." Evet, herkes kendi adaletini sağlamaya çalışırsa ne olur bir düşün bakalım.
Temennim şu ki, senin bunları okuduğun yıllarda böyle bir belanın kalmamış, hatta unutulmuş olması; kendi kendine "Pkk (Biz bunu kaka bir örgüt olduğu için Pekaka diye okuyoruz kızım) ne ki acaba? Annem neden bahsediyor burada?" diye sorman.
Oku kızım, bol bol oku ve öğren. Zira gelecek nesilin gidişatından da korkuyorum. Kitapların gölgesinde büyümeniz gerekirken, televizyonun, cep telefonunun, internetin gölgesinde büyüyen bir nesil oluyorsunuz. Bazen ben de elimde olmadan bu hataya düşsem de yanında elimden geldiği kadar telefonu elime almamaya, kalan bütün vaktimi seninle oynayarak geçirmeye özen gösteriyorum. Ama maalesef daha 1 yaşında olmana rağmen hepimizin elinde telefon gördüğün için sen de telefon görünce deliriyorsun, almak isteyip ağlıyorsun. Keşke kitap olsa hepimizde ve kitaplar için ağlasan. Bebek aklın ne görürsen onu yapmak istiyor doğal olarak. Sana hiç doğru düzgün televizyon izletmedim bugüne kadar, öyle de devam etmeye çalışıyoruz. Çünkü minnacık televizyon bağımlısı çocuklar görüyorum ve canım sıkılıyor. Tabi ki televizyon da izleyeceksin, telefon da kullanacaksın ama gerektiği kadar. Elinde ipad'le büyüyen bir çocuk olmana müsaade etmeyeceğim.
Atanamadım ama az da olsa ücretli öğretmenlik yaptım kızım, sen doğmadan önce ve karnımdayken kısa bir süre. Ve gördüm ki yeni nesil çok ama çok boş yetişiyor. Yıllarca okula gidip gelen öğrenciler daha iki çift lafı bir araya getiremiyor. Anneler hep sözde "kaliteli" öğretmen arayışında ama asıl öğretmenin kendileri olduğunun farkında değiller. Eğitim ailede başlar kızım. Ben de seni elimden geldiği kadar iyi ve kaliteli yetiştirmeye çalışacağım. Tabi ki her çocuk özel ve biriciktir. Ancak "benim çocuğum" anlayışından kurtulamayan anne ve babalar sebebiyle bencil, paylaşmayı bilmeyen, empati kuramayan, çıkarcı, kibirli, kendini dev aynasında gören çocuklar çoğalmakta.
Geçen ay sitede bir doğum günü partisi yaptık, site bahçesinde. Çoluk çocuğu topladık. Sözde okumuş bir doktor çıkıp geldi bir hışımla, çocuğunun elinden tutmuş, oradaki çocuklardan birine doğru bağırmaya başladı "Seni bi daha uyarmayacağım çocuk, sen kim oluyorsun da benim çocuğumu korkutuyorsun? Bir daha yaparsan sonu fena olur" gibilerinden bağırdı çocuğa hepimizin içinde. İşte bu zihniyetten kurtulmak lazım kızım. Çocuk hata yapmış olabilir. Ama çocuk o, güzel bir dille uyarılabilir, kenara çekip sebebi sorulabilirdi. İşte burada bizi kötü yapan da böyle durumlara tepkisiz kalmak, kötülüğe ve yanlışa dur diyememek. İnsanlar öyle bir hale geldi ki, başımıza bela almayalım diye haksızlığa karşı da susar olduk ne yazık ki.
Bugün çok başını şişirdim kızım. Bu zamandan o zamana kocaman öpücükler gönderiyorum güzel yanaklarına.
コメント