top of page

'DAYIN'A

  • Yazarın fotoğrafı: selmin61
    selmin61
  • 22 Eki 2015
  • 2 dakikada okunur

Kızım, bugünkü yazım dayın için.

24'ü doğum günü. Ben bugünden yazmak istedim bir şeyler. Kader ortağım, hayat arkadaşım o benim. İyi ki var.

Küçükken onun sorumluluğunu almak zorunda kaldığım için pek anlaşamadığım, hatta gereksiz ve işe yaramaz olduğunu düşündüğüm kardeşim. Ne zaman başına bir iş açsa, annem benden sorardı hesabını, çünkü ben ablaydım, onu korumalıydım. Düşüp başını yarsa, annem onu hastaneye yetiştirirken bile bana kaşıyla gözüyle dönüşte hesabını soracağını belli ederdi, ya da terlik gösterirdi :) Bir kardeşim olmasından pek hoşnut değildim yani. "Seni cami avlusunda bulduk." şakalarına ablası tarafından o da maruz kalmış, inanıp inanmamakta içten içe tereddüt edip üzülmüş ama kimseye söyleyememiştir o zamanlar :)

Anne ve babamızı kaybedince, biraz dank etmişti: bir aileden kalan tek kişiydi o bana. Ona anne olmak istedim, ama ben de çocuktum. Sürekli kavga ederdik ilk zamanlar, belki de onu da kaybedersem en baştan alışmak için soğuk davrandım farkında olmadan. Çok küçüktük, anlamamıştım. Ama bir gün kavga ederken yine : "Sen beni hiç sevmiyorsun zaten." diye bağırmıştı suratıma, hiç unutmam. O anda anladım ona soğuk davrandığımı. "Saçmalama!" diyebilmiştim sadece. Bir önceki gün rüyamda gördüklerimi anlatmıştım, onu katillerden kurtarıp nasıl doya doya sarıldığımı. O gün buzlarımız kırıldı.

Büyüdükçe, daha iyi anladık: sadece ikimiz vardık. Sadece varlığını bilmenin bile ne büyük nimet olduğunu her geçen gün daha iyi anladığım canımdan, kanımdan bir parçaydı o. Yaşama tutunmak için tek sebebimdi, yaşama tutunması için tek sebebiydim, biliyordum. Yıllar boyu belki de hem sırtımda kamburum, hem nefes alma sebebimdi. Hem mahkum eden, hem özgürlüğe ve güzelliğe atacak adımımdı.

Zor geçen bazı zamanları ne anlatmak ne de hatırlamak istiyorum. Atlıyorum.

Hayatı boyunca kendine hiç mi hiç dikkat etmemiş ve hala aynı titizlikle bu huyunu sürdürmekte. Beni de bu yüzden deli etmeye devam ediyor. Ama "Benim kardeşim avukat." derken nasıl da gururlanıyorum bilemezsin. Aynı şehirde yaşamayı çok isterdim. Ama onun için en iyisi neyse o olsun. Ve uzakta olması çok da koymuyor bana, çünkü biliyorum yanımda olması bir Alo'ya bakar, keza benim de öyle. Ve kardeşlik, ayrı da olsalar bir olabilmektir zaten. Uzakta da olsa, her daim elinin elimde, yüreğinin yüreğimde olduğunu gözüm kapalı bildiğimdir o.

Dayın benim bugünlere gelebilme sebebimdir kızım. O yüzden iyi ki var, iyi ki doğmuş, iyi ki benim kardeşim olmuş.

 
 
 

Comments


Anneyi Tanı
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Adım Elif Kansız...

Son Okunanlar
  • Instagram Social Icon
  • Google+ Social Icon
  • Facebook Social Icon
  • Twitter Social Icon
bottom of page