Annenden Anılar

selmin61
7 Eyl 2015
2 dakikada okunur

Merhaba Kızım,

Bugün Dağlıca'da şehit olan Mehmetçiklerimizin isimleri belli oldu. Hepsi gencecik, hepsi ana kuzusu. 92 doğumlu bile var :( Resimlerine baksan hepsi çocuk.. Ne hayaller ne ömürler yok oluyor hiç uğruna. Ağlamaktan okuyamıyorum haberleri.

Tek dileğim senin bunları okuduğun yaşta ülkemin güzel yıllarda olması. Geleceğimizden korkuyorum yavrum. Büyüklerin koltuk sevdası yüzünden aileleri, çocukları yuvalarından etmek istiyorlar. Bu ülkede herkese yetecek ekmek var çok şükür ama doymayı bilmeyenler çok çok fazla yavrum.

Geçen gün Bodrum kıyılarında bir sürü boğulmuş çocuk karaya vurdu. Hele ki bir tanesinin görüntüsü hafızalardan silinmez kolayca. Suriyeli yavrular. Savaştan kaçıp iyi yaşamaya gitmek istediler sözde. Öyle içim yandı, öyle kalbim sızladı ki... Bunları yazarken bile durduramıyorum gözyaşlarımı. Demem o ki, kötü günlerdeyiz kızım. Gönül ister ki size, çocuklara barış dolu bir dünya bırakalım. Ama "hırs" denen şey ele geçirmiş insanoğlunu. Maalesef gözler kapalı, kulaklar tıkalı, ağızlar suskun. Herkes kaşığı kendi ağzına sokma derdinde.

İzleyip beğeneceğini umduğum anlamlı bir kısa film bu:

Şimdi de Iğdır'dan haber geldi kızım. 11 şehit daha var... Bu dünyayı cehenneme çevirdiler. Ellerim titriyor gerçekten. Yazamıyorum artık. ... Şehit sayısı 14'e ulaştı :( Haberler geldikçe kahroluyoruz. Kızım, bugün sana güzel şeyler anlatmak vardı aklımda. Mesela "kaç yaşındasın?" diye sorduğumuzda parmağınla 1 yapıp "bii" diye cevap vermeyi öğrendin. Dün akşam koridor boyunca A'dan Z'ye flaş hafıza kartları yapıştırdım. Kelebek olanı hemen tanıdın. Oturma odasına geçtikçe biz, sen koridora çıkıp "ayyyy" diyerek parmağınla kartları işaret edip durdun. Siz çocukların güzel günler yaşaması gerek. Umarım bu zor günler geçecek ve sizler mutlu, huzurlu, barış dolu bi ülkede yaşayacaksınız. Benim güzel, akıllı kızım. Annenin aklı hep sende inan. Her ana gibi. Düşünüyorum da, devamını getiremiyorum düşüncelerimin, atıyorum kafamdan çünkü dayanamıyorum, basıp bağırasım geliyor, haykırasım geliyor. Nasıl dayanılır evlat acısına? O şehit anaları ne halde kim bilir? :( Üstelik savaş da yok ortada, ekmek yediği ülkeye kalleşlik eden 3-5 şahsiyeti bozuk şerefsiz yüzünden soluyor hayatlar. Ölenler gidiyor da, kalanlar ölüyor artlarından. Bakamıyorum resimlerine, gencecik tüy bitmemiş suratları yakıyor içimi.