BÃœYÃœRKEN
Kaç gündür hastaydın yine. Çok şükür iyisin artık. İki gündür öksürüyordun, gece 2'lerde üstünü örtmek için elimi attım, yanıyordun. Haliyle apar topar fırladık hastaneye. Doktor boğazında sıkıntı olduğunu söyledi, çok ciddi değilmiş. Rahatladık. Gece boyunca huzursuzlanıp durdun, uyandın oturdun, yattın bir daha kalktın, kucak istedin, bir daha yattın. Böyle sabah ettik. 3 gün 4-5 saatte bir ateş düşürücülerle gezdin. Geceleri de hep aynı huzursuzdun. 2 gecedir iyisin şimdi. Dün gece tamam dedim toparladı, çünkü rahat uyudun.
Şu terleme işini de hala çözemedim. Gecede 4 kere üstünü değişiyorum, sırılsıklam oluyor yaka kısmın, suyun içinde yatıyorsun sanki. Çocuklarda normal diyorlar ama içimin sıkıntısını ben bilirim. Omuzların buz kesiyor, ısıtamıyorum seni. Uykulu olduğun için de dokundurmuyorsun kendine, cırlamaya başlıyorsun. Baya uğraştırdın beni yani. Gündüzleri de babannenlere rahat vermemişsin hiç. Hastayken ayrı bir nazlı kızım benim. Annen köle sana... Azıcık düşsen hemen bi nazlara bi havalara giriyorsun, ağzını büze büze : - Anneee, ufhu fufhu. deyip kolunu bacağını tutuyorsun. İlla öpeceğiz ki iyileş :)
Daha küçükken sokulma huyu yoktu sende. Başını omzuma koyardım ki azıcık sokul da kokunu alayım seveyim orda seni. Ne mümkün, dikerdin başını yukarı hemen ya da arkaya atardın. Elimle başını tekrar dayardım omzuma, yok anam gene geri atardın ve aşşağı koymazdın, boynun ağrıyacak diye kıyamazdım ben de vazgeçerdim. Şimdi şimdi sokulmaya başladın. Omzuma başını koyup kucağımda bana sarılırken dünyalar benim oluyor :)
Dün gece baban geldi. 3-4 gündür İstanbul’da eğitimdeydi. Gece geç geldiği için sen uyuyordun tabi, sabah da ben erken çıktım kavuşmanızı göremedim ama babanın anlattığına göre sarılıp omzuna yatmışsın uzun süre kalkmadan. Zaten telefonda konuşmalarınız tam kaydetmelikti ama fırsat bulamadım yine. – Babacımm , - Aşkımmm, - Babacımmm , - Aşkımm.
Geçen gün aramızda geçen muhabbeti de anlatayım. Hastayken ağlama da ateşin çıkmasın diye biraz şımarttık seni, kucağa da pek bir alıştın inmek bilmiyorsun. Bütün gün seni özlediğim için de şikayetçi değilim bundan, yeter ki hep kucağımda dur da sevip koklayayım seni. Su içmek için yere indirdim seni, ama sen ayaklarını yere vura vura kollarını açıp : Anne aaall anne aall, diye otomatiğe bağlayınca: Kızım dur, su içeyim alacağım yine. dedim. Bardağı sebile koydum dolduruyorum, Sebilin kapağını vurup kapattın bir sinirle : Anne cu bitti! Al. deyip kollarını açtın yine :) Şaşırıp kaldım bulduğun bahaneye :) Gel de gülme şimdi. Akıllarına kurban anne.
Epey bi konuşmaya başladın zaten. Neyne, Aciye, Eedudu, Emii, bunlar halamın tayfasına seslenişin. Albiş, Evif, Nan bizim adlarımız. Bişey sorunca da cümlenin yüklemine göre cevap vermeyi öğrendin. Yaptın mı, yaptım, oldu mu, oldum, geldin mi, geldim gibi cevapları verebiliyorsun. Bir de her şeye : I ıh, ı ıh deyişin var :) Al da ısır seni.
Kızınca sana koşa koşa gelip bacaklarıma sarılıyorsun : Anne ciciii, anne ciciii diye sevmeye başlıyorsun. Kafanı kaldırıp dişlerini çakıyorsun güya sevimlilikle kandıracakmış gibi. Üçkağıtçı seni :)
Küçük meleğim benim. Seviyorum seni.
